تشخیص و شناسایی چهره
سیستم تشخیص چهره و شناسایی هویت در ایران با مطالعات اولیه آن در سال ۱۳۸۵ در شرکت آرام رمز گستران (ارگ) آغاز گردید و اولین مدل آن در سال ۱۳۸۶ به بهره‌برداری آزمایشی رسید. در سال ۱۳۸۷، پس از طی مراحل آزمایش و حذف خطاهای فرآیند تولید، به بهره‌برداری نهایی رسیده و موفق به کسب گواهینامه ثبت اختراع از اداره کل ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتی به شماره ۵۱۴۱۲ گردید.
این سیستم در برخی از ارگان‌ها مانند سازمان زندان‌های کشور ارائه گردیده است. اولین نمونه عملیاتی آن در اردیبهشت ۱۳۸۸ در ندامتگاه کرمانشاه به تأیید مسئولان رسیده و تاکنون این سیستم به‌طور موفق در خدمت تشخیص هویت در جهت پیشبرد اهداف جرم‌زدایی و همچنین جلوگیری از تقلب‌های معمول بزهکاران به کار می‌رود.
این سامانه به نحوی طراحی گردیده است که بزهکاران دارای سوءسابقه، که قبلاً عکس آن‌ها ثبت شده است، به‌محض دستگیری مجدد و الزام به ندامتگاه، در زمان عکسبرداری مجدد—even با تغییر چهره—قادر به مخفی کردن هویت خود نبوده و در مدت زمانی بسیار کوتاه، محکومیت‌های قبلی فرد مورد نظر برای بررسی ظاهر و افشا می‌گردد.
بنابراین، شخص محکوم سابقه‌دار که با هویت‌های جعلی تلاش در مخفی کردن هویت و جرایم قبلی خود داشته است، از این پس قادر به ادامه این تقلب نخواهد بود.