صدور اجازه ورود اشخاص نیاز به شناسایی و تأیید هویت آنها دارد. مراحل و فرایندهای مرتبط با این موضوع توسط یک سیستم بهصورت اتوماتیک انجام میشود. در واقع تمامی روشهای شناسایی و تشخیص هویت با سه فاکتور زیر در ارتباط است:
۱- آنچه که شما میدانید (یک کلمه عبور یا PIN)
۲- آنچه که شما دارید (یک کارت یا نشانههای دیگر)
۳- آنچه که شما هستید (مشخصات فیزیکی یا رفتاری)
مشخصات فیزیکی یا رفتاری تحت عنوان زیستسنجی (Biometrics) نیز شناخته میشود.
معرفی سیستمهای بیومتریک
کلمه بیومتریک از کلمه یونانی bios بهمعنای زندگی و کلمه metrikos بهمعنای اندازهگیری تشکیل شده است. همه ما برای شناسایی یکدیگر به یکسری ویژگیهای ظاهری، رفتاری، شخصیتی و... استناد میکنیم که این ویژگیها برای هر شخص منحصربهفرد بوده و از شخصی به شخص دیگر متفاوت است.
امروزه در بخشهای مختلف امنیتی، ما به وسایلی نیاز داریم که هویت اشخاص را شناسایی کرده و بر اساس ویژگیهای بدن آنها را بازشناسی کند. علم و فناوری در این زمینه رشد چشمگیری داشته و میزان علاقهمندان و متقاضیان این فناوری بهطور قابلتوجهی افزایش یافته است.
امروزه ID و Password یا کارتهایی در بازار موجود هستند که منجر به محدود شدن دسترسیها شده و بهآسانی قابل شکستن هستند. به همین جهت، این روشها چندان قابل اعتماد نخواهند بود. برخلاف روشهای ذکرشده، بیومتریک سیستمی است که قابلیت خریداری، جعل یا فراموش شدن در آن وجود ندارد.
سیستم بیومتریک اساساً یک سیستم تشخیص الگو است که یک شخص را بر اساس بردار ویژگیهای خاص، فیزیولوژیک یا رفتاری که دارد، بازشناسی میکند. بردار ویژگیها پس از استخراج معمولاً در پایگاه داده ذخیره شده و اصولاً دارای ضریب اطمینان بالایی است.
سیستمهای بیومتریک در دو حالت تأیید و شناسایی کاربرد دارند. در حالیکه شناسایی شامل مقایسه اطلاعات کسبشده با تمام کاربران در پایگاه داده است، تأیید فقط شامل مقایسه با یک قالب خاص است که ادعا شده است. بنابراین لازم است که به این دو مسئله بهصورت جداگانه پرداخته شود.
سیستمهای بیومتریک شرکت دانشبنیان آرام رمز گستران (ارگ) شامل سیستمهای تشخیص و شناسایی چهره، تشخیص و شناسایی عنبیه، و تشخیص و شناسایی اثرانگشت میباشند.